همه چیز درباره ارتودنسی دندان

در این مقاله قصد داریم همه چیز درباره ارتودنسی فاطمی را بررسی کنیم و ببینیم برای این روش درمانی در ارتودنسی فاطمی چه اقداماتی انجام می گیرد. ارتودنسی (Orthodontics) یکی از شاخه ‌‌ها و تخصص های دندانپزشکی (dentistry) است. دندانپزشکان در این تخصص، به درمان عدم هماهنگی و عدم جفت شدن دندان ها می ‌پردازند که اصطلاحا  به آن مال اکلوژن (malocclusion) نیز گفته می‌ شود. متخصص ارتودنسی در هماهنگ کردن ناهماهنگی‌ های دندان ها تخصص دارد. از آنجایی که اغلب درمان های ارتودنسی ظاهر و شکل صورت افراد را بهبود می ‌بخشند، می‌ توان گفت که پروسه ‌های درمانی انجام شده در این تخصص، جنبه زیبایی نیز دارند. اما درمان‌ ها اغلب با هدف بهبود عملکرد دهان و دندان انجام می ‌شود وقتی که دندان ها درست در کنار هم واقع نمی شوند، موجب ایجاد درد و فشار بر روی ماهیچه های فک شده و باعث به وجود آمدن  مشکلاتی در مفاصل فک و همچنین سر درد می شود درمان ارتودنسی به قرار گرفتن صاف دو فک بالا و پایین و کاهش درد در این منطقه کمک می کند.

دندانپزشکان در این تخصص به طور معمول برای برطرف کردن مشکلاتی از قبیل، از بین بردن فاصله بین دندان ها، صاف کردن دندان‌های کج، بهبود گفتار یا توانایی جویدن، بهبود سلامت طولانی‌ مدت لثه ها و دندان ها و جلوگیری از ساییدگی بیش از حد و طولانی مدت یا آسیب ‌دیدگی دندان‌ ها روش درمانی ارتودنسی را برمی گزینند. در ارتودنسی فاطمی این پروسه به بهترین نحو ممکن انجام شده تا شما را به سلامتی و زیبایی که مد نظر دارید برسانیم. پروسه های درمانی که یک متخصص ارتودنسی انجام می ‌دهد، می‌ تواند ظاهر دندان‌ها را بهبود ببخشد و سلامتی آن‌ها را تضمین کند. متخصصان ارتودنسی به طور معمول از ابزار مختلفی استفاده می ‌کنند. به طور کلی این ابزار ها و وسایل را می‌ توان در دو دسته ثابت و متحرک دسته ‌بندی کرد، که در ادامه با آن‌ ها بیشتر آشنا می‌ شوید.

ابزارهای ارتودنسی فاطمی

برای دانستن همه چیز درباره ارتودنسی فاطمی لازم است تا با ابزار مورد استفاده در ارتودنسی فاطمی آشنا شویم. ابزار مورد استفاده در ارتودنسی دندان به دو دسته ثابت و متغیر تقسیم می شوند. برخی از لوازم و ابزار ارتودنسی ثابت عبارتند از: بریس  که این ابزار ثابت شامل براکت، سیم و بند می باشد. بند ها حلقه‌ هایی هستند که معمولا به دور دندان ‌ها ثابت می‌ شوند و در نقش لنگر بریس ها عمل می ‌کنند. این ابزار توسط مواد مخصوصی به دندان متصل می‌ شوند. برخلاف بند ها که به دندان‌های عقبی متصل می‌ شوند، از براکت ها معمولا در بخش جلویی دندان‌ها استفاده می ‌شود. سیم ‌ها نیز به شکل قوس از داخل براکت ها عبور کرده و به باند ها فیکس یا متصل می ‌شوند. با محکم شدن سیم، دندان ‌ها تحت فشار قرار می ‌گیرند. و با گذشت زمان دندان‌ ها به هماهنگی کامل و موقعیت مد نظر ارتودنتیست می ‌رسند. اشخاصی که از این ابزارها برای تراز کردن دندان ‌های خود استفاده می‌ کنند، باید به صورت منظم و ماهانه برای چک کردن و بررسی کردن جایگاه بریس ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند. طول مدت درمان با توجه به فاکتورهای مختلف، متفاوت خواهد بود و می ‌تواند از چند ماه تا چند سال باشد. همان طور که می‌ دانید کودکان تا سن خاصی دارای دندان های شیری هستند. زمانی که دندان شیری می ‌افتد، این احتمال وجود دارد که دندان‌های مجاور، به سمت فضای خالی حرکت کرده و فضا را برای دندان اصلی که قرار است جای خالی را پر کند تنگ کنند. متخصص ارتودنسی از فضا نگهدارنده ثابت برای حفظ فضای خالی استفاده می ‌کند، تا زمانی که دندان اصلی رشد کند. متخصصان ارتودنسی از ابزار متحرک برای درمان مشکلات جزئی مانند جلوگیری از مکیدن انگشت شست یا اصلاح دندان‌ های کج شده استفاده می‌ کنند.

این ابزارها فقط باید هنگام تمیز کردن، غذا خوردن یا کشیدن نخ دندان  بیرون کشیده شود. بعضی اوقات، متخصص ارتودنسی دندان ممکن است به بیمار توصیه کند که آنها را در حین انجام فعالیت‌های خاصی مانند دوچرخه سواری خارج کنند. رتینر ها ابزار دیگری هستند که معمولا پس از پروسه های درمانی ارتودنسی دندان مورد استفاده قرار می ‌گیرند. این احتمال می رود که پس از پروسه های درمانی، دندان ها به عقب برگردند. از نگهدارنده برای جلوگیری از این اتفاق استفاده می شود. در صورت اصلاح، ممکن است از آن‌ ها برای جلوگیری از مکیدن انگشتان دست کودکان نیز استفاده شود. رتینر ها به دو دسته تقسیم می شوند که نگهدارنده و رتینر هاولی از فلز و اکریلیک ساخته شده است. آکریلیک روی سقف دهان قرار می گیرد و سیم دندان های قدامی را محاصره می کند. نوع دیگر رتینر از پلاستیک شفاف ساخته شده است. این نگهدارنده روی دندان ها قرار می گیرد و مانند یک الاینر نامرئی به نظر می رسد.